Drempelvrees 1

Ze bleef hangen voor de drempel van de keuken. Papa deed bij het aanrecht de afwas en Mama smeerde boterhammen aan de keukentafel.

Het sop in de afwasteil schuimbekte. Wild sprongen de kopjes en de borden uit Papa’s handen in het afdruiprek.

Mama pakte een beker uit de kast en een pak melk uit de ijskast en schonk hem in. De beker stond op het hoekje van de tafel. Ze staarde naar het koele vocht

Papa waste het bestek. Mama klapte de sneden brood op elkaar.

Toen zag ze het bloed.

“Godverdomme!” Papa liet het mes in het sop plonzen. Hij hield zijn hand in de lucht. Een straaltje bloed siepelde er vanaf achter het mes aan. Een andere hand draaide de kraan open boven het bestorven sop en de hand schoof eronder. Water en bloed werden één in een bruine straal. Hij schudde zijn hand en holde de trap op. Mama schoof de boterhammen in een zakje. Zelf drukte ze zich tegen de gangmuur aan.

Papa kwam de keuken weer in. De gazen luchtgaatjes van de pleister op zijn handpalm waren donker gekleurd. Hij pakte een theedoek en begon langzaam de borden af te drogen. Mama hield haar hoofd gericht op de hoge kastjes aan de muur. Op het aanrecht verscheen bord na bord een stapel. Telkens klikte het volgende bord op zijn plaats in het vorige.

Toen het klaar was hing Papa de droogdoek over de leuning van een stoel en steunde erop, licht gebogen. Hij ging de keuken uit en legde in het voorbijgaan zijn hand op haar hoofd. De warme, vochtige handpalm drukte op haar haren. Ze staarde naar het boterhamzakje op tafel en wachtte tot haar vader zijn hand zuchtend wegnam.

“Laat hem maar,” zei Mama, terwijl ze een stoel voor haar naar achteren trok. Ze reikte haar de beker melk aan. Terwijl ze Mama aankeek, dronk ze ervan.

De melk smaakte zoet.

(Uit Drempelvrees)