-
De koning was verwaand. Zijn tenen lang. Hij wenste ze niet te laten vertrappen door een piepkuiken, dat nog maar net de arena betreden had. Dus dineerde hij in zijn eigen statiezaal, ver van de mêlee van het strijdtoneel.
Minzaam hief hij het glas naar het gepeupel, deze verwende koning bullebak.
Tot de apotheose kwam. Totdat de koning gekroond werd tot zonnegod. Toen schreed hij trots en welgedaan door de gangen van het paleis, de onderdanen buigend om hem heen.
De deuren werden opengegooid voor zijn grootse entree: de koning had overwonnen. Alweer.
En het piepkuiken feliciteerde hem.
No comments:
Post a Comment