Hoofddoekjes

-
Ik wil ook nog een duit in het zakje doen van de discussie over hoofddoekjes.
Ik ben er vóór. Laat ik daarmee beginnen.
Kijk, de maatschappij vervlakt. Vroeger was alles veel duidelijker, veel herkenbaarder. Een man met een zwart ooglapje en een oorring was een zeerover, een melaatse liep te klingelen met zijn bel, nonnen droegen een habijt. De kleren maakten de man, en zo was er geen verwarring over rangen en standen en over geloof en ras. Helder.
Ik vind het dus prettig dat Moslim vrouwen sluiers dragen. Je weet dan meteen wat voor vlees je in de kuip hebt. Dan is het duidelijk dat het gaat om vrouwen die onderdrukt worden door hun mannen. Door hun vader of hun echtgenoot of hun broer. Dat maakt niet uit. Ze worden onderdrukt. Klaar.
Eigenlijk zouden álle vrouwen die door mannen onderdrukt worden een hoofddoek moeten dragen. Zijn ze direct te herkennen. Zijn ze er direct uit te pikken in de massa.
Nou zou ik ervoor willen pleiten om de onderdrukkende mannen ook een oormerk te geven, zodat je weet wie je voor je hebt, als ze je op straat aanspreken. Nou ja, oormerk. Ik dacht meer aan een neusring. Daar kun je ze ook nog eens aan ketenen als ze zich weer misdragen. Daaraan kun je ze achter je aan voeren naar de slacht.
Maar goed, zover is het nog niet. We moeten het nog even doen met de hoofddoeken, die de gemoederen al aardig beroeren. Er wordt veel over gezegd, door de rekkelijken en de preciezen. Iedereen heeft er zo zijn mening over. Behalve de moslima’s zelf. Die hoor je er nauwelijks over. En dat is maar goed ook. Die worden onderdrukt, dus die moeten hun mond houden.
Het meest ontroerend vind ik de mannen in strakke pakken met zegelring, die zo voor een ander spreken, die zich als ridders opwerpen voor de zaak van deze vrouwen met hoofddoek. Die vinden dat ze ervan bevrijd moeten worden, want het is toch een schande zoals die vrouwen onderdrukt worden! Die zo graag deze onderdrukte vrouwen onderdrukken door ze hun mening op te dringen.
Deze apen zou ik vooral graag willen ringeloren, nou ja, door de neus dan.

Misschien komt deze argumentatie wat kronkelig over. Dat klopt. Ik oefen voor de politiek. Maar ik weet dat ik nog een lange weg te gaan heb.