-
time
is movement
in space
it swirls
and turns
and runs
a line
it jerks
hurts
in bumps
it jumps
ahead
is never
oozing
smoothly
never easy
never-
ending
time
is
move-
mo-ment
time
Friday, January 30, 2004
Thursday, January 29, 2004
Wednesday, January 28, 2004
Tuesday, January 27, 2004
Hij zag haar staan
-
Hij zag haar staan,
een nimf op het perron.
Daar brak de zon
het hard gelag.
Hij staarde haar aan.
Ze liet het begaan.
Toen keek ze om.
Hij glom een lach.
“Dag.”
“Ach.”
En wat hij zag
verguldt zijn donkere dag.
Hij zag haar staan,
een nimf op het perron.
Daar brak de zon
het hard gelag.
Hij staarde haar aan.
Ze liet het begaan.
Toen keek ze om.
Hij glom een lach.
“Dag.”
“Ach.”
En wat hij zag
verguldt zijn donkere dag.
Monday, January 26, 2004
Google Goochelen
-
Dit is een onbegrijpelijk spel: goochelen met Google. Wie krijgt de meeste hits? Voor S. is dat een peulenschil. Zijn site over poolen staat bij Google bovenaan.
Ik heb thuis gezien hoe hij dat doet. “Kijk! Drie ballen tegelijkertijd in de lucht!” en hij gooit drie mandarijnen op, die met een splet op de grond belanden.
Dus dat is wat je moet bereiken: dat zoveel mogelijk mensen op het marktplein met mandarijnen naar je weblog gaan gooien. Reken maar dat er dan heus wel eens één raak is!
Nu probeer ik dat ook. Ik ga op een hoek van het plein staan, zwaai met een rode zakdoek aan mijn langste arm en roep: “Yahoo! Hie-ier! Hier ben ik!”
Niet dat ik denk dat ze nu ineens naar me zullen luisteren. Ik weet ook nog niet wat de beste plek is om te staan. Maar het is het proberen waard. En oefening baart kunst. Zeker bij het jongleren op internet!
Dit is een onbegrijpelijk spel: goochelen met Google. Wie krijgt de meeste hits? Voor S. is dat een peulenschil. Zijn site over poolen staat bij Google bovenaan.
Ik heb thuis gezien hoe hij dat doet. “Kijk! Drie ballen tegelijkertijd in de lucht!” en hij gooit drie mandarijnen op, die met een splet op de grond belanden.
Dus dat is wat je moet bereiken: dat zoveel mogelijk mensen op het marktplein met mandarijnen naar je weblog gaan gooien. Reken maar dat er dan heus wel eens één raak is!
Nu probeer ik dat ook. Ik ga op een hoek van het plein staan, zwaai met een rode zakdoek aan mijn langste arm en roep: “Yahoo! Hie-ier! Hier ben ik!”
Niet dat ik denk dat ze nu ineens naar me zullen luisteren. Ik weet ook nog niet wat de beste plek is om te staan. Maar het is het proberen waard. En oefening baart kunst. Zeker bij het jongleren op internet!
Friday, January 23, 2004
Thursday, January 22, 2004
Words Like Petals
Words like petals in a frame. The flowers sentences. Colors weaving into stories. Each new day a painting telling a different tale. |
Wednesday, January 21, 2004
Nog Even Wachten
-
Nog even wachten,
dan zal ik het doen.
Dan strik ik je schoen,
je das,
dan knoop ik je jas.
Laat mij nog even denken.
Laat mijn gedachten
nog even stil zwenken,
los en vrij.
Zo dadelijk ben ik
weer bij je.
Wat zei je?
Ik kan je niet horen.
Nog even niet storen.
Ik zal het zó doen.
Nog even wachten,
dan zal ik het doen.
Dan strik ik je schoen,
je das,
dan knoop ik je jas.
Laat mij nog even denken.
Laat mijn gedachten
nog even stil zwenken,
los en vrij.
Zo dadelijk ben ik
weer bij je.
Wat zei je?
Ik kan je niet horen.
Nog even niet storen.
Ik zal het zó doen.
Tuesday, January 20, 2004
De Branderij
-
Door de ramen naast en boven de deuren kwam het licht van hoog af binnen vallen. Gedempt daalde het neer naar de klinkervloer. Het streelde de houten vaten op het vlonder, waarin de granen met warm water tot beslag werden gegist. Koesterend roerde de meesterknecht met een riek in de dampende pap.
De zwengel van de pomper piepte verzaligd zuchtend op het ritme van zijn stap. Het zweet parelde op zijn brede harige borst en liep in dunne straaltjes langs de strak gespannen spierbundels van zijn rug.
In het holst van de ruimte raasde en laaide het roodgloeiende vuur hartstochtelijk in de brandhaard. De stoker, met glimmend zwart beroet bovenlijf, schepte er kolen op en pookte erin om de vlammen onstuimig te houden. Een deken van kakkerlakken krioelde behaaglijk in de hitte van de bakstenen mantel. Het hete vocht in de ziel van de ketel borrelde en kolkte wellustig. Bedwelmend lag de bezwangerde sluier van pittige, zoet weeë alcohol over het zurige zweet van de half ontblote werkmanslijven.
(OMZIEN NAAR ELISABETH)
Door de ramen naast en boven de deuren kwam het licht van hoog af binnen vallen. Gedempt daalde het neer naar de klinkervloer. Het streelde de houten vaten op het vlonder, waarin de granen met warm water tot beslag werden gegist. Koesterend roerde de meesterknecht met een riek in de dampende pap.
De zwengel van de pomper piepte verzaligd zuchtend op het ritme van zijn stap. Het zweet parelde op zijn brede harige borst en liep in dunne straaltjes langs de strak gespannen spierbundels van zijn rug.
In het holst van de ruimte raasde en laaide het roodgloeiende vuur hartstochtelijk in de brandhaard. De stoker, met glimmend zwart beroet bovenlijf, schepte er kolen op en pookte erin om de vlammen onstuimig te houden. Een deken van kakkerlakken krioelde behaaglijk in de hitte van de bakstenen mantel. Het hete vocht in de ziel van de ketel borrelde en kolkte wellustig. Bedwelmend lag de bezwangerde sluier van pittige, zoet weeë alcohol over het zurige zweet van de half ontblote werkmanslijven.
(OMZIEN NAAR ELISABETH)
Monday, January 19, 2004
De Prille Dag
-
Een kind
na negen maanden tellen
de prille dag in tillen.
Een nieuw wezen
gillend
van de barenspijn.
Fris geurend
in haar jonge zijn.
Een kaars flikkert aan.
Een kind
na negen maanden tellen
de prille dag in tillen.
Een nieuw wezen
gillend
van de barenspijn.
Fris geurend
in haar jonge zijn.
Een kaars flikkert aan.
Subscribe to:
Posts (Atom)