Advocatenkantoor

-
In een groot statig pand in het stadspark is één van de tempels van Vesta gevestigd. Hier zetelen de priesters en priesteressen die de orakels van de godin verklaren aan de slachtoffers van het verstoorde huiselijk geluk die bij hen aankloppen. Hier nemen zij de biecht af en troosten zij.
Daartoe worden de heftige emoties gekneed en vervormd tot dorre dossiers. Zij worden opgeborgen in saai beige hangmappen en weggestopt in dof grijze, metalen archiefkasten, die alleen piepen bij het open en dichtdoen van de deuren, en het uittrekken van de zware pakketten langs de geleiders. Verder doen ze er het zwijgen toe. Bij hen zijn de hevig oplaaiende gemoederen veilig weggesloten, wachtend op een verder verloop.
Als een man en zijn vrouw hooglopende kijf met elkaar hebben, kunnen ze een beroep doen op de goochelkunsten van één van de rechtsdienaren in de tempel van Vesta aan het stadspark.
Dan worden de knetterende ruzies die hun huwelijksgeluk verstoren omgetoverd tot “duurzame ontwrichting”. Voor de duur van de louteringkuur krijgen ze een nieuwe naam. Ze worden “partijen” en hun scheldkanonnades worden vertaald in “een geding”.
Ook als een oude vader overleden is, en zijn drie zoons slechts een molen, een ezel en een kat heeft nagelaten, kan de jongste de billijkheid van het testament laten toetsen met behulp van deze rechtenmeesters.
Alleen moet er wel geofferd worden. En dat kan de arme pelgrim wel eens te begrotelijk zijn. In dit geval had de molenaarszoon maar afgezien van de rechtsgang.
In het deftige advocatenkantoor zijn muren en houtwerk verkoelend wit geschilderd. Het licht schijnt vervlakkend uit kille TL buizen aan de glad gestuukte plafonds.
Strakke grijze bureaus dienen tot altaars. De tempeldienaren rollen heen en weer op ergonomisch verantwoorde stoelen met wielen. Vestaalse maagden wichelen achter glazen schermen naar uitspraken van het orakel.