Over Pedofilie Gesproken

Onze ouders waarschuwden ons niet voor oude, vieze mannen. Ik denk dat het niet bij hen opkwam.
De vriendinnen verderop in de straat waren beter ingelicht. Zij kenden de dreiging van kinderlokkers, die snoepjes aanboden. Wat daar gevaarlijk aan was, begreep ik niet, maar zij des te beter.
Op een dag .... Ja, op een dag werd ik wijzer.
Ik speelde met een kluitjes meisjes bij ons in de voortuin. Er schuifelde een man langs op de stoep. Een sjofel geklede man, een beetje gebogen, die angstig uit zijn ogen keek. We waren ervan onder de indruk, en stil stonden we te wachten tot hij voorbij gelopen was.
Toen werden we dapper. We dromden het hek uit en keken hem na, terwijl hij al twee straten verder was: een stip aan de horizon.
En we jouwden naar hem: JIJ BENT EEN KINDERLOKKER! JIJ BENT EEN KINDERLOKKER!
Hij keek nog om, schichtig, met bange schrikachtige ogen. Toen haastte hij zich weer verder.
Dus toen wist ik dat kinderlokkers bange mensen zijn, die ook geen snoepjes bij zich hebben.