Kaalgevroten reikt het land;
Leeggezogen in de wind.
Naaktgeschoren, onbemand.
Hier is waar het niets begint.
In de ruimte van de stilte
Vult de mens zich met het al,
Tijd verlengt in weidse kilte,
Ziel verspiegelt tot kristal.
Het land ligt plat, dun als een lijn.
'Ik ben' zwelt aan tot grootser zijn.
No comments:
Post a Comment