-
Je mag me wel begraven;
nee, liever niet cremeren.
Ik wil niet sublimeren
in rook naar hoger sferen.
Berg mij maar in de grond,
waar maden sabbelen aan mijn mond.
Dan kan ik nog de aarde ruiken;
de wormen laten duiken
naar mijn darmen die vervormen.
Laat zo dan nog de zon
de laag verwarmen
tussen mij en het heelal.
laat de regen hem verweken;
laat de sneeuw zijn duister breken.
De dood maakt mij niet bang.
Maar eeuwig voort te zweven
is wat ik na mijn leven
wel ’t minst van al verlang.
Wanneer mijn adem is geblust,
wens ik alleen nog rust
in aarde
die mij welkom kust,
en mijn lichaam
koesterend sust.
No comments:
Post a Comment