Hartstocht

-
Hij hoefde niet ver te zoeken. Haar silhouet stond scherp afgetekend tegen de oranje lucht van de scheidende zon boven het water. De cirkel van haar hoofd, haar armen, gekromd als de oren van een amfoor, rustend op haar heupen vanwaaruit haar rokken bolden als een uitgevouwen parasol tot op een voet boven de grond. Deze pop steunde op twee enkels met afgezakte kousen die in klompen staken. Aan haar voeten scheerden eenden luid snaterend rakelings over de watervlakte achter elkaar aan.
Zo stond ze te wachten, te wachten op hém. Het hart klopte hem onder de ribben.
Hij was haar nog nauwelijks genaderd toen ze zich omdraaide en hem glimlachend begroette. Hij knikte haar toe. Zwijgend keerden ze zich noordwaarts in trage tred naar de Vlaardinger Poort.
Vanuit zijn ooghoek zag hij alleen de gerimpelde rand van het mutsje waaronder hij haar blozende wangen en helderblauwe ogen verborgen wist. Hij blikte schuins naar haar ronde postuur dat, met koordjes bijeen geregen, stevig omvat werd door een lichtgekleurde blouse die haar hals vrij liet. Hij rilde bij het verbeelden van die zijdenzachte huid.
Haar rokken vielen wijd uit om haar flanken. Bij iedere stap streken ze murmelend langs zijn benen. Alleen dáár kon hij haar werkelijk voelen: in de streling van haar rokken langs de strak aangesloten kousen om zijn kuiten.
Zolang hij niet sprak, wist hij zich ervan verzekerd dat zij niets zeggen zou. Zólang zouden ze zwijgend naast elkaar zijn in de intense beleving van het ruisen van haar rokken om zijn benen, van het ritme van de beweging van haar lijf, van de lichte hijging die hij hoorde in haar adem --
Voor hen uit stond in de schaduw van de Walvis een paard en wagen beladen met stijf-bultige juten zakken. Ernaast stond een man licht voorover gebukt met zijn rug, waarop hij door een andere man vanaf de wagen een zak liet plaatsen.
Het bedrijf van alledag. Maar hij zag het niet.
Hij voelde alleen de tedere fluistering langs zijn benen, verbeeldde zich alleen de vederlichte streling van haar fluweelzachte huid, verbeeldde zich de begeerte in de hoorbare hijging van haar gemoed.
Zwijgen moest hij om de betovering te ervaren.
Zwijgen om zich vol overgave aan haar te kunnen laven.