Geur van bloemetjes. Haar rug heeft haar gezicht in de spiegel verstopt. Ik kom naar haar toe. “Ook! Ook!” Ik hijs omhoog naar haar schoot. Ze buigt naar voren met haar borsten golvend in mijn rug. Golvend warme borsten in mijn rug. Een potlood tekent haar ogen wijd open. Jobje in de spiegel vóór me strekt zijn armpje uit. “Wacht even.” Het potlood tekent de strepen op haar wenkbrauwen. Ze draait. “Nou jij.” Het krast over mijn voorhoofd.
Ze pakt een andere stift. Haar lippen glimmen rood. Ze duiken weg in haar mond. Weg lippen. Dan drijven ze weer om haar tanden. Zacht als boter veegt ze over mijn gezicht. “Mooi!” zegt ze. Haar hoofd ligt gestapeld op het mijne in het spiegelglas voor ons. Er staan vlammende zonnetjes op mijn wangen.
No comments:
Post a Comment