-
Triest, de studievriend die overlijdt. De vrijdagavond biljartclub zal nooit meer hetzelfde zijn. Verdrietig voor de meidenkliek die iedere maand ertussenuit gaat zónder man en kinderen. Het slaat een gat.
Maar moet dat in de krant? Moet daar de hele wereld kond van worden gedaan?
“Kijk, wij kenden hem goed. Wij zijn er kapot van. Wel háást zoveel als de jonge weduwe en wezen. Nou ja, niet helemaal. Daarom wensen we haar en de kinderen veel sterkte toe. Zo gevoelig en meelevend zijn wij.”
Maar het gaat niet om het verlies per se. Het gaat erom hoe close ze met hem waren. Zo close dat ze allemaal in een lange rij onder de advertentie mogen staan. Het gaat erom dat de stadsomroeper weer van deur tot deur gaat om het collectieve verdriet de huizen in te brullen.
Dáár gaat het om. Narcisme.
No comments:
Post a Comment